มารู้จักกีฬาฟันดาบกันเถอะ

14,935 views

มารู้จักกีฬาฟันดาบกันเถอะ

 

        อันเนื่องมาจากโลโกกูเกิ้ลวันนี้ (30 กรกฎาคม 2555) ที่เป็นรูปนักกีฬากำลังต่อสู้กันด้วยดาบ เราเลยจะพาทุกท่านไปรู้จักกับกีฬาชนิดนี้กัน Fencing หรือ ฟันดาบ เป็นกีฬาที่มีการแข่งขันในโอลิมปิกสมัยใหม่ตั้งแต่ครั้งแรกมาตลอดจนถึงปัจจุบันโดยไม่ได้ว่างเว้น การฟันดาบเป็นการต่อสู้ระหว่างคนสองคนโดยมีดาบเป็นอาวุธ ต่างฝ่ายต่างต้องแทงคู่ต่อสู้เพื่อสะสมคะแนน ในประเภทบุคคลใครทำได้ 15 คะแนนก่อนก็เป็นผู้ชนะ ส่วนประเภททีมจะชนะกันก็ต้องทำให้ถึง 45 คะแนน

โดยจะแบ่งอาวุธดาบออกเป็น 3 ประเภท ได้แก่

1. Foil (ฟอยล์) ดาบฟอยล์ ต้องหนักไม่เกิน 200 กรัม ส่วนที่เป็นใบต้องมีความยืดหยุ่นประมาณ 5.5 – 9.5 เซนติเมตร ถ้าแขวนของหนัก 200 กรัม ที่กระบังดาบ และใบดาบจะต้องคงตัวไม่ยืดหยุ่นจากปลายดาบ 70 เซนติเมตร สำหรับดาบฟอยล์ไฟฟ้า แสงไฟจะปรากฎเมื่อมีแรงกดที่ปลายดาบมากกว่า 500 กรัม
2. Épée (เอเป้) ดาบเอเป้ หรือดาบดวลต้องหนักไม่เกิน 700 กรัม ใบดาบต้องเหยียดตรงให้มากที่สุด มีความยืดหยุ่นตัวประมาณ 4.5 – 7 เซนติเมตร ( วิธีวัดเช่นเดียวกับดาบฟอยล์ ) สำหรับดาบเอเป้ไฟฟ้า การฟันจะต้องใช้แรงกดที่ปลายดาบมากกว่า 750 กรัมแสงไฟจึงจะปรากฎ
3. Sabre (เซเบอร์) ดาบเซเบอร์ ต้องหนักไม่เกิน 500 กรัม ใบดาบต้องไม่ยืดหยุ่นหรือตึงจนเกินไป ถ้ามีรอยโค้งต้องโค้งตลอดแนวน้อยกว่า 4 เซนติเมตร และต้องไม่โค้งในทิศทางเดียวกับสันดาบข้างที่ใช้ฟัน

จากขวาไปซ้าย ฟอยล์, เซเบอร์ และเอเป้

ลักษณะของดาบประเภทต่างๆ


ซึ่งในการแข่งดาบแต่ละประเภทก็จะมีลักษณะและกติกาต่างกัน โดยดาบเอเป้และดาบฟอยล์เป็นดาบที่เล่นโดยการแทง โกร่งดาบ (ที่บังมือ) มีลักษณะกลม แต่โกร่งดาบของฟอยล์จะเล็กกว่าของเอเป้เล็กน้อย บนใบดาบมีสายไฟฟ้าเส้นเล็กๆ เดินทอดตามไปด้วยจากปลายหัวดาบที่เป็นสวิตซ์ไปยังด้ามดาบ จากด้ามดาบจะมีสายต่อผ่านข้อมือสอดไปตามเสื้อไปออกที่บริเวณเอว แล้วต่อไปยังเครื่องตัดสินไฟฟ้า เมื่อผู้แทงดาบให้หัวดาบกระทบเป้าสวิตซ์ที่หัวดาบจะทำงานทำให้ไฟที่เครื่องตัดสินไฟฟ้าสว่างขึ้น ส่วนดาบเซเบอร์เป็นดาบที่เล่นโดยการฟัน แต่สามารถแทงได้บางจังหวะของการเล่นโกร่งดาบจะมีแถบคลุมด้านหลังมือคล้ายกระบี่ ดาบชนิดนี้ใบดาบทั้งเล่มเป็นสื่อไฟฟ้า เมื่อส่วนของดาบกระทบเป้า ฝ่ายตรงกันข้ามจะทำให้ไฟที่เครื่องตัดสินสว่างขึ้น ส่วนบริเวณที่ทำแต้มก็มีกำหนดไว้เฉพาะด้วย โดยดาบฟอยล์มีเป้าหมายบริเวณลำตัวเท่านั้น ดาบเอเป้สามารถแทงได้ทั้งตัวตั้งแต่หัวจรดเท้า ส่วนดาบเซเบอร์จะฟันได้เฉพาะลำตัวส่วนบนเหนือเอวยกเว้นมือและหลังมือ

เป้าหมายของดาบฟอยล์

เป้าหมายของดาบเอเป้

เป้าหมายของดาบเซเบอร์

 

 

และอุปกรณ์สำคัญอีกอย่างคือ ชุดที่นักกีฬาสวมใส่ โดย ผู้เข้าแข่งขันจะต้องสวมชุดที่ทำจากผ้าเนื้อเหนียวสีขาว ซึ่งจะต้องไม่เรียบลื่นจนปลายดาบลื่นไถลเมื่อแตะถูก ต้องสวมเครื่องป้องกันภายใน (Plastron) และสวมหน้ากาก ถุงมือ ซึ่งต้องบุตรงฝ่ามือเล็กน้อยและยาวเกินศอก เสื้อคอตั้ง อาจไม่จำเป็นที่จะต้องยาวเต็มตัว แต่ต้องป้องกันส่วนใต้แขนได้ และต้องสวมเสื้อเกราะหรือโลหะในการแข่งขันประเภทดาบฟอยล์และเอเป้ ส่วนในประเภทดาบฟอยล์หญิง จะต้องมีเครื่องป้องกันทรวงอกอยู่ข้างในเสื้อเกราะด้วย

ในการแข่งขันอย่างเป็นทางการจะมีสายไฟฟ้าต่อกับดาบที่นักกีฬาถืออยู่และต่อไปยังเครื่องตัดสินไฟฟ้าเมื่อมีการได้แต้มจะมีไฟแสดงเป็นสัญญาณว่ามีการทำแต้มเกิดขึ้น

ในโอลิมปิกครั้งนี้ มีการชิงทั้งหมด 10 เหรียญทอง ดังนี้

ประเภทฟอยล์ 4 เหรียญ
– บุคคลชาย
– บุคคลหญิง
– ทีมชาย
– ทีมหญิง
ประเภทเอเป้ 3 เหรียญ
– บุคคลชาย
– บุคคลหญิง
– ทีมหญิง
ประเภทเซเบอร์ 3 เหรียญ
– บุคคลชาย
– บุคคลหญิง
– ทีมชาย