ช่วงนี้เวลาไปไหนมาไหนก็ต้องทำใจ เพราะรถติดกันทั่วทั้ง กทม. ก็ขอแสดงความดีใจด้วยสำหรับใครที่ใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด เพราะไม่ต้องมาทนเสียทั้งสุขภาพกายและสุขภาพใจ แต่บางทีไอ้การที่รถติดกันเป็นแตงเมเนี่ย มันก็มีข้อดีของมันเหมือนกันถ้าเราคิดจะสร้างมันขึ้นมา ซึ่งหากเป็นตัวผมเองก็มีอะไรหลายๆ อย่างที่ทำในขณะรถติด แน่นอนว่าหนึ่งในนั้นคือการติดการแชทหรือเช็คไทม์ไลน์บนมือถือ (แต่ถ้ารถเคลื่อนเมื่อไหร่ต้องรีบวางนะครับ ขับไปเล่นไปคงไม่เหมาะ) หรือจะมองรอบๆ ตัว ซึ่งหนึ่งในนั้นคือมองแว้นที่ซิกแซ็กลัดเลาะตามซอกรถ มองคนขับบ้าง มองคนซ้อนที่เป็นสาวๆ บ้าง ก็ว่ากันไปตามประสา แต่สิ่งหนึ่งที่ผมมักจะทำมากๆ เลยเวลาสายตาไม่ได้จับจ้องที่ถนนในขณะที่อยู่หลังพวงมาลัย นั่นคือการมองป้ายโฆษณาต่างๆ ที่ติดตามตึก ตามต้นไม้ ข้างรถเมล์ ท้ายสิบล้อ หรือป้ายที่ทาง กทม. ทำขึ้นมาก็ตาม บางป้ายเน้นจุดขาย บางป้ายใช้รณรงค์โน่นนี่นั่น บลาๆ ถามว่าอ่านแล้วได้อะไร ตอบแบบไม่อายว่าบางทีก็ไม่ได้อะไรกับชีวิตโดยตรง แต่มันได้ประโยชน์ทางอ้อมนั่นคือความรู้รอบตัวนั่นเอง
ที่หยิบยกเรื่องของการอ่านเข้ามาเพราะบังเอิญว่า ไอ้ระหว่างที่รถติดนี่แหละ ที่ทำให้ผมไปอ่านเจอเจ้าป้ายอะไรบางอย่าง ที่ทาง กทม. ทำขึ้นมาเพื่อรณรงค์ให้คนกรุงเทพรักการอ่านให้มากขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับการเป็นเมืองหนังสือโลก ซึ่งผมก็เห็นด้วยกับนโยบายนี้นะครับ บอกตามตรงว่าไอ้ตัวผมเองก็ไม่ได้หลงไหลการอ่านหนังสือสักเท่าไหร่ เพราะอ่านทีไรเป็นอันต้องเข้าเฝ้าพระอินทร์ทุกที เลยทำให้การเรียนไม่สู้ดีนักเพราะเกิดจากการอ่านน้อยนี่แหละ ซึ่งหากว่า ตัวเราอ่านหนังสือมากขึ้นผมเชื่อว่าอะไรหลายๆ อย่างมันจะดีขึ้นตามจำนวนของตัวอักษรที่เราอ่าน หมายถึงว่า ยิ่งอ่านเยอะความรู้ยิ่งเยอะตามไปด้วยนั่นเอง
ขอใกล้ตัวเข้ามาอีกหน่อยสำหรับเด็กไทย หรือจะให้ชัดๆ โฟกัสกันไปที่ตัวเกมเมอร์ในบ้านเราเลยดีกว่า ส่วนใหญ่มักทีคำฮิตติดปากกันว่า “เกรียนไม่อ่าน” ซึ่งอันนี้ผมไม่รู้ว่าใครเป็นคนบัญญัติ และก็ไม่รู้ว่ามันจะจริงตามที่ว่ามั้ย แต่สุดท้ายอะไรหลายๆ อย่างมันเกิดขึ้นจากการไม่อ่านของเกมเมอร์หลายๆ ท่าน ซึ่งนั่นเป็นที่มาของคำถามร้อยแปดพันเก้าที่เด็กคนนึงจะสร้างขึ้นมาถามเจ้าของกิจกรรม หรือเจ้าของ Event นั้นๆ ทำไงต่อครับพี่ ไปไหนต่อครับพี่ ทำแล้วได้อะไรครับ กิจกรรมมีวันไหนครับ และอีกเพียบที่ผมไม่สามารถนำมาเขียนต่อได้ ซึ่งจุดนี้ไม่ใช่ว่าผู้ตอบจะรำคาญ เพราะยังไงมันก็คือหน้าที่ที่ต้องให้ความกระจ่างต่อลูกค้าอยู่แล้ว แต่หากว่า ทุกอย่างที่ถามมันมีอธิบายไว้อย่างชัดเจนเป็นลายลักษณ์อักษรแล้ว บางทีมันก็เกิดความเบื่อหน่ายได้เหมือนกันกับการตอบคำถามซ้ำๆ ซากๆ
อีกหนึ่งอย่างที่ผมอยากให้เกมเมอร์อ่านกันใจจะขาด นั่นคือเงื่อนไขของการสมัครไอดีเพื่อจะเล่นเกมใดเกมหนึ่ง ซึ่งตรงจุดนี้หละครับที่ผมฟันธงไปเลยว่ามีมากกว่า 90% ที่มักจะไม่อ่านแล้วข้ามผ่านมันไป อาจจะด้วยวิธีเลื่อนแถบลงล่างสุดแล้วตัวตกลงในเงื่อนไขสามารถคลิกได้ หรือแม้กระทั่งการติ๊กเครื่องหมายลงบนช่องที่ระบุไว้ว่า อ่านเงื่อนไขข้อตกลงทั้งหมดแล้ว ก็แล้วแต่วิธีการของแต่ละค่ายจะทำกัน หากเราลองอ่านผมเชื่อว่าบางทีเราอาจได้อะไรดีๆ ไว้ใช้ชีวิตและสิทธิประโยชน์ต่างๆ ของการเล่นเกมก็ได้ ซึ่งหนึ่งในนั้นทุกค่ายมักจะมีข้อที่ว่า
“ขอสงวนสิทธิในการให้บริการ และหยุดให้บริการ เกมออนไลน์ ในเวลาใดๆได้ตามความเหมาะสมโดยไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า”
“ผู้ใช้บริการต้องปฏิบัติตามกฎ กติกา มารยาท ซึ่งทาง ทีมงานกำหนดใช้ อย่างเคร่งครัด หากพบว่ามีการ ปฏิบัติผิดกฎ กติกา มารยาท ที่กำหนดไว้ ทีมงานมีสิทธิยกเลิกการให้บริการได้ทันที”
ขอแค่ 2 ข้อนี้ก็มีผลกับการเล่นเกมอยู่พอสมควรแล้วครับ โดยเฉพาะเรื่องของกฏ กติกา มารยาท ที่มักมีการโวยวายเสมอหากทำผิดแล้วโดนแบน ด่า GM ด่าทีมงานอย่างงั้นอย่างงี้ แล้วต้นเหตุมาจากไหนละครับ ก็มาจากเจ้าตัวผู้กระทำผิดเองนั่นแหละ จะผิดมากหรือผิดน้อย มันก็คือผิดทั้งนั้น เพราะฉะนั้นหากเขาจะแบนหรือลงโทษอะไรก็แล้วแต่ จงยอมรับมันซะ ยังดีแค่ไหนแล้วที่บางทีแค่ยึดของคืนไม่ถึงขนาดแบนด้วยซ้ำ ส่วนข้อที่ว่า “ขอสงวนสิทธิในการให้บริการ และหยุดให้บริการ เกมออนไลน์ ในเวลาใดๆ ได้ตามความเหมาะสมโดยไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า” อันนี้เขาจำเป็นที่ต้องระบุไว้ เพราะยังไงเสีย วันนึงเกมก็จะต้องปิดตัวลงตามกาลเวลา ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุใดๆ ก็ตาม ซึ่งถึงตอนนั้น เราก็ต้องเข้าใจและยอมรับในกติกาที่เขาระบุไว้แต่แรก ดังนั้นหากค่ายเกมจะกระทำการดังกล่าวย่อมไม่มีความผิดใดๆ ทั้งสิ้น และเราก็ไม่มีหน้าที่ที่จะต้องไปโวยวายกับการลงทุนที่เสียไป นั่นเพราะในเงื่อนไขได้ระบุไว้ชัดเจน และเราได้ยอมรับเงื่อนไขดังกล่าวแล้วก่อนที่จะสมัครไอดี แต่ส่วนใหญ่ยังดีที่ก่อนจะปิดมักมีการแจ้งล่วงหน้าก่อนเป็นเดือน และมีการชดเชยให้ในบางส่วน ซึ่งถือว่ายังดีกว่าเยอะหากปิดไปตามเงื่อนไขที่ว่า “ไม่จำเป็นต้องแจ้งให้ทราบล่วงหน้า” นั่นมันก็ทำร้ายจิตรใจกันเกินไปหน่อย ดังนั้นหยุดพฤติกรรมไม่อ่านแล้วโวยวาย และหันมาเข้าใจของผู้จัด หรือเจ้าของเกมบ้าง เขาเตือนแล้วก่อนที่จะสมัครเข้าไปเล่น
จากทั้งหมดที่กล่าวไป สิ่งเดียวที่ผมเน้นนั่นคือ “อ่าน” อ่านให้เป็นนิสัย แล้วมันจะติดตัวติดสมองเราไปตลอด การอ่านไม่ได้ส่งผลเสีย กลับกันมันจะมีประโยชน์ต่อตัวเราด้วยซ้ำ ไม่ว่าตอนนี้หรือตอนไหน สักวันสิ่งที่เราอ่านไป มันจะมีประโยชน์ขึ้นมาจนได้ อ่านไปเถอะครับไม่ว่ามันจะเป็นอะไร เงื่อนไขข้อตกลง ระเบียบการ เควสท์ หรือแม้แต่ป้ายตามข้างทาง ปลูกนิสัยรักการอ่านให้กับตัวเรา อย่าให้ขึ้นชื่อว่ายาวไปเกรียนไม่อ่าน และออกลูกโวยวายตอนหลังทั้งๆ ที่ก็ระบุไว้แต่ต้น สุดท้ายก็ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ เพราะหากคุณอ่านถึงบรรทัดสุดท้ายนี้นั่นหมายความว่า คุณไม่ถูกรวมอยู่ในพวกที่เรียกว่า “เกรียนไม่อ่าน”