ก็อยู่คนเดียวเหมือนเคย มันชินกับการไม่มีใคร….
กอดตัวเองกับความเหงาใจอยู่ทุกวัน
ไม่เคยเชื่อเลยแค่การได้พบใคร จะมีผลอะไรกับใจฉัน
แต่แล้วก็มีสิ่งหนึ่งเปลี่ยนไปในวันที่ฉันได้เจอ ที่แห่งนี้…
ทำให้ฉันได้รู้ความหมายของการได้พบเจอ
โลกก็ยังคงหมุนไป อะไก็เหมือนเดิม
แต่สิ่งที่มีเพิ่มเติมก็คือเธอ….
เธอทำให้ฉัน รับรู้ด้วยหัวใจ
ก็เธอทำให้ฉัน รับรู้ถึงความผูกพัน
รู้ถึงบางสิ่ง ที่ฉันไม่เคยเชื่อเลยในสักวัน
เพิ่งรู้เพิ่งเข้าใจก็วันนี้ ว่าพรหมลิขิตมีจริง
ขอบคุณความห่วงใย ขอบคุณรอยยิ้มที่จริงใจ…
ขอบคุณกับความหวังดีที่ให้กัน
ช่วยทำให้คนหนึ่งคนที่เคยว่างเปล่า
หยุดความเหงาที่มีในใจนั้น
ให้ฉันก้าวเดินต่อไป….พร้อมๆ เธอ
ในวันที่ฉันได้เจอ ที่แห่งนี้…
ทำให้ฉันได้รู้ความหมายของการได้พบเจอ
โลกก็ยังคงหมุนไป อะไก็เหมือนเดิม
แต่สิ่งที่มีเพิ่มเติมก็คือเธอ….
เธอทำให้ฉัน รับรู้ด้วยหัวใจ
เพราะเธอทำให้ฉัน รับรู้ถึงความผูกพัน
รู้ถึงบางสิ่ง ที่ฉันไม่เคยเชื่อเลยในสักวัน
เพิ่งรู้เพิ่งเข้าใจก็วันนี้..
สิ่งที่ทำให้ใจสองใจได้พบกัน…
เพราะพรหมลิขิต มีจริง…